Trawy ozdobne, to grupa roślin o niezwykle szerokim zastosowaniu, mogąca pełnić niezliczone role w ogrodzie. Jedynym ograniczeniem jest mała wyobraźnia projektanta.
…trawy odzwierciedlają nastroje natury, wnoszą wyjątkową dynamikę do ogrodu.
Rick Darke
A Century of Grasses
Trawy ozdobne są szczególnie atrakcyjnymi roślinami, które w ogrodzie, czy na rabacie prezentują się niesamowicie przez wiele sezonów. Znaczna większość traw rośnie bardzo szybko, dzięki czemu co kilka lat można je bez problemu rozdzielać i przesadzać w inne miejsca. Sadzonki traw ozdobnych są niezwykle często wybierane nie tylko ze względu na niewielkie wymagania; stanowią przede wszystkim niezwykle atrakcyjny akcent w każdym ogródku. Występują w wielu ciekawych kolorach, tworzą niepowtarzalne rozłożyste kępy i skupiska mogące służyć jako tło dla innych roślin, oryginalne żywopłoty, dekoracja oczek wodnych lub po prostu urozmaicenie przestrzeni ogrodowej. W większości przypadków uprawa traw ozdobnych niskich czy wysokich nie stanowi większego problemu. Nie mają specjalnych wymagań co do rodzaju gleby czy wilgoci. Wybór odpowiedniego gatunku sadzonek do ogrodu zależy tylko i wyłącznie od upodobań właściciela ogródka. Może on dowolnie wybierać między wysokimi i niższymi odmianami, gęstymi i tworzącymi rozłożyste fontanny i tymi z rzadszymi koronami o nieregularnych kształtach. Występowanie traw ozdobnych w ogrodzie nadaje mu naturalny, swojski charakter. Niektóre gatunki można również sadzić w donicach, dzięki czemu będą stanowić ozdobę również na balkonach czy tarasach.
Słynny niemiecki ogrodnik, Karl Foerster nazywał trawy włosami Matki Ziemi, chcą zapewne przez to podkreślić ich wszędobylskość. To prawda, zbiorowiska trawiaste stanowią ponad 1/5 ziemskiej szaty roślinnej. Oznacza to, że spotkać je można prawie wszędzie lub, że jest bardzo mało miejsc, w których ich nie ma. Trawy są dominującym składnikiem roślinności preriowej, stepowej i sawanny. Rosną wysoko w górach, w lasach, przy drogach i na nadmorskich wydmach. Nie straszny ich chłód, susza, upał czy nieurodzajna gleba. To prawdziwi mistrzowie przetrwania.
Trawy, turzyce i sity to rośliny jednoliścienne, pochodzące z trzech spokrewnionych rodzin botanicznych takich jak wiechlinowate, ciborowate i sitowate. W potocznym rozumieniu, większość z nas mianem TRAWY określa turzyce i sity, które z botanicznego punktu widzenia trawami nie są, lecz jako, że często budują razem określone zbiorowisko trawiaste, podziały pomiędzy nimi nie są tak zaznaczane. Na pierwszy rzut oka cała trójka jednoliściennych jest do siebie bardzo podobne, jednakże po dokładniejszym przyglądnięciu się widać pomiędzy nimi pewne różnice.
Przekrój przez łodygę trawy
WIECHLINOWATE (Poaceae= Gramineae) – grupa roślin obejmująca ok. 850 rodzajów i ok. 1100 gatunków występujących na całej kuli ziemskiej. Stanowi ona główny komponent roślinności stepowej, pastwiskowej i łąkowej. Należy tu również wiele roślin uprawnych – żyto, jęczmień, pszenica, kukurydza, ryż, owies, proso, trzcina cukrowa oraz te uważane za ozdobne – miskanty, rozplenice, trzcinniki, trzęślice itd. Niektóre gatunki ze względu na swój charakterystyczny zapach wykorzystywane są w przemyśle kosmetycznym i spożywczym, np. palczatka cytrynowa (Cymbopogon citratus).
Większość traw najlepiej czuje się na słonecznych i otwartych stanowiskach z umiarkowanie wilgotną, bądź suchą glebą.
Jedną z głównych cech odróżniających trawy od turzyc czy sitów jest posiadanie pustej, cylindrycznej łodygi, podzielonej na zgrubiałe węzły, tak zwane kolanka.
Przekrój przez łodygę turzycy
CIBOROWATE (Cyperaceae) – grupa roślin obejmująca ok. 120 rodzajów i 3600 gatunków występujących na całej kuli ziemskiej, najczęściej na obszarach o chłodnym klimacie umiarkowanym. Na obszarze Polski często występują w zbiorowiskach roślinności łąkowej, wysokogórskiej, leśnej i przy brzegach wód. Najliczniejszy w gatunki jest rodzaj turzyca.
Większość turzyc dobrze czuje się na stanowiskach częściowo zacienionych i wilgotnych.
Jedną z głównych cech odróżniających turzyce od traw czy sitów jest posiadanie kanciastej i bezkolankowej łodygi.
Przekrój przez łodygę situ
SITOWATE (Juncaceae) – grupa roślin obejmująca 8 rodzajów i ok.350 gatunków występujących w północnej strefie umiarkowanej. Na obszarach Polski spotkać można dwóch przedstawicieli tej rodziny, sit i kosmatkę.
Sity najlepiej czują się na słonecznych i wilgotnych stanowiskach. Kosmatki natomiast preferują cieniste i umiarkowanie wilgotne stanowiska. Zalesione tereny to ich królestwo.
Jedną z głównych cech odróżniających sity od traw i turzyc jest okrągła, sztywna i bezkolankowa łodyga.
