Przetaczniki, to należące do rodziny babkowatych, bardzo popularne byliny rozpowszechnione na całej półkuli północnej. W naszej rodzimej florze występuje wielu gatunków tych bylin, niektóre z nich to:
– przetacznik alpejski (Veronica alpina)
– przetacznik długolistny (Veronica longifolia)
– przetacznik goryczkowy (Veronica gentianoides)
– przetacznik leśny (Veronica officinalis)
– przetacznik kłosowy (Veronica spicata)
Aby łatwiej było nam porównać różne gatunki przetaczników, dzielimy je na dwie grupy:
1. Płożące się, tworzące darń, np.
*przetacznik alpejski – dorasta do 25 cm wysokości, kwiatostan ciemnoniebieski, zebrany w krótkie grono, kwitnie od czerwca do lipca;
*przetacznik rozesłany – dorasta do 20 cm wysokości, kwiatostan jasnoniebieski, zebrany w krótkie grono, kwitnie od maja do czerwca;
*przetacznik płożący – dorasta do 5 cm wysokości, kwiatostan biały, malutki, kwitnie od kwietnia do maja;
*przetacznik goryczkowy – dorasta do 80 cm wysokości, kwiatostan jasnoniebieski (pojedynczy kwiat duży), zebrany w luźne grona, kwitnie od maja do czerwca. Zimozielony. Niektóre odmiany:
– Barbara Sherwood – dorasta do 60 cm wysokości. Kwiatostan jasnoniebieski.
– Pallida – dorasta do 45 cm wysokości. Kwiatostan prawie biały.
– Variegata – dorasta do 45 cm wysokości. kwiatostan jasnoniebieski. Liść z białym brzegiem.

*przetacznik kłosowy ‘Blue Carpet’ – karłowa odmiana dorastająca do 15-20 cm wysokości. Kwiatostan ciemnoniebieski. Odmiana zadarniająca.
2. Wyprostowane, kępiaste, np.
*przetacznik długolistny – dorasta do 120 cm wysokości, kwiatostan niebieskofioletowy, kłosowaty, długi, kwitnie od czerwca do lipca. Niektóre odmiany:
– Fairy Tale – dorasta do 70 cm wysokości. Kwiatostan różowy.
– Blue Giant – dorasta do 80 cm wysokości . Kwiatostan ciemnofioletowy.

*przetacznik kłosowy – jest pomniejszoną i bardziej zwartą wersją przetacznika długolistnego. Dorasta do 50 cm wysokości, kwiatostan niebieskawy, kłosowaty, długi, kwitnie od lipca do sierpnia. Ten gatunek należy do najpopularniejszych. W uprawie jest około 30 różnych odmian. Niektóre z nich to:
– Royal Candles – zwarta odmiana tworząca kępy ciemnozielonych liści i ciemnych niebieskofioletowych kwiatostanów. Odmiana dorasta do 30-40 cm wysokości.
– Red Fox – odmiana o ciemnozielonych liściach i czerwonaworóżowych kwiatostanach. ‘Red Fox’ dorasta do 35-40 cm wysokości.
– Foxy Lady – to sport odmiany ‘Red Fox’ dorastający do 30-45 cm wysokości. Tworzy kępy ciemnozielonych liści i dwukolorowe, różowe z białą obwódką kwiatostany.
– Ulster Dwarf Blue – niska, zwarta odmiana osiągająca około 25 cm wysokości. Tworzy kępy zielonych liści, ponad którymi pojawiają się niebieskie kwiatostany.
– Icicles – odmiana o białych kwiatostanach, dorastająca do 60 cm wysokości.

*przetacznik ząbkowany – dorasta do 90 cm wysokości, kwiatostan niebieski, gęsty, liście ząbkowane, kwitnie od lipca do sierpnia. Najbardziej popularne odmiany to:
– Crater Lake Blue – dorasta do 25 cm wysokości. Kwiatostan niebieski.
– Shirley Blue – dorasta do 5 cm wysokości. Kwiatostan niebieski.
Oprócz powyższych gatunków i odmian przetaczników, istnieje także wiele innych, które powstały poprzez skrzyżowanie Veronica spicata i Veronica longifolia. Niektóre z nich to:
– Blue Indigo – odmiana dorastająca do 45 cm wysokości. Kwiatostan ciemnoniebieski.
– Pink Damask – odmiana dorastająca do 60 cm wysokości. Kwiatostan różowy.
– Eveline – odmiana dorastająca do 60 cm wysokości. Kwiatostan purpurowy.
Liście przetaczników mogą być zielone, lancetowate i piłkowane jak np. u przetacznika długolistnego, zielone i eliptyczne jak np. u przetacznika alpejskiego lub srebrzystoszare i eliptyczne jak u przetacznika sinego.
Przetaczniki nie są wymagającymi roślinami. Większość z nich najlepiej czuje się w słońcu, w wilgotnej i przepuszczalnej glebie. Małym wyjątkiem co do reguły może być Veronica incana (przetacznik siny -tworzy srebrnoszare, zimozielone kępy), który wymaga suchego i dobrze zdrenowanego stanowiska.
Do zabiegów pielęgnacyjnych należy:
– ściółkowanie, zapobiegające wyparowywaniu wody z podłoża,
– ścinanie przekwitniętych kwiatostanów (lub całej kępy) pobudzające rośliny do ponownego kwitnienia (do wytworzenia nowych, zdrowych liści),
– odmładzanie, poprzez podział kępy wczesną wiosną,
– podpieranie nieco wyższych odmian, zapobiegające wyłamywaniu się

Do chorób grzybowych atakujących przetacznika należy:
– rdza (Puccinia spp.) – na powierzchni liści widnieją brązowawe plamy, na spodniej stronie blaszki pojawiają się rdzawe skupienia zarodników grzyba,
– mączniak prawdziwy – na liściach widoczne białe powierzchnie grzybni.
Do szkodników atakujących przetaczniki należą mszyce.